به نقل از «ایسنا»

پیشرفت چشمگیر در مهار سرطان پوست

تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۳۵۶۰۵

متخصصان علوم پزشکی روش جدیدی را برای توقف رشد ملانوما (نوع شایع سرطان پوست) شناسایی کرده‌اند؛ پیشرفتی بزرگ که درمان موثر این سرطان را نوید می‌دهد.

به گزارش ایسنا، ملانوما پنجمین سرطان شایع در بریتانیاست و سالانه حدود ۱۶ هزار مورد جدید ابتلا به این بیماری تشخیص داده می‌شوند.

اکنون متخصصان آمریکایی برای نخستین بار نشان داده‌اند که مهار یک آنزیم متابولیک کلیدی در کشتن سلول‌های سرطانی پوست و متوقف کردن رشد تومور، روشی امیدوارکننده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

متخصصان بر این باورند یافته‌های آن‌ها که در نشریه "نیچر سل بیولوژی" منتشر شده به ساخت دسته‌ای جدید از داروها برای درمان ملانوما منجر می‌شود.

پروفسور زی‌یو رونای، مدیر مرکز سرطان در "سنفورد برنام پربیس" و سرپرست این مطالعه توضیح داد که ملانوما (خطرناک‌ترین شکل سرطان پوست)، بدون آنزیمی به نام "جی‌سی‌دی‌اچ" که نقشی کلیدی در سوخت‌وساز اسیدهای آمینه دارد؛ زنده نمی‌ماند و رشد نمی‌کند.

پروفسور رونای گفت که مهار جی‌سی‌دی‌اچ به تغییر ساختاری در پروتئین دیگری به نام "ان‌آراف ۲" که بعد، توان سرکوب سلول‌های سرطانی را کسب می‌کند منجر می‌شود.

او ادامه داد: اکنون هدف ما یافتن دارو یا داروهایی است که فعالیت جی‌سی‌دی‌اچ را محدود کند.

جی‌سی‌دی‌اچ که مخفف "گلوتاریل-کوآ دهیدروژناز" است، نقشی عمده در سوخت‌وساز لیزین و تریپتوفان، دو اسیدآمینه ضروری برای سلامت بدن ایفا می‌کند که سلول‌های ملانوما برای تولید انرژی هردوی آن‌ها را می‌خورند.

پروفسور رونای و گروهش در بخشی از پژوهش‌های خود دریافتند که جی‌سی‌دی‌اچ برای تولید انرژی و رشد سلول‌های سرطانی بسیار مهم است.

دکتر ساچین ورما، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: سلول‌های ملانوما برای تولید انرژی، لیزین و تریپتوفان را می‌خورند. اما سلول‌های سرطانی برای بهره‌برداری انرژی از این مسیر باید زباله‌های سمی تولیدشده در طول این فرایند را نابود کنند. این فرآیندی شش مرحله‌ای است و ما فکر می‌کردیم سلول‌ها به هر شش آنزیم نیاز دارند، اما مشخص شده که تنها یکی از این آنزیم‌ها مهم است - جی‌سی‌دی‌اچ. سلول‌های ملانوما بدون بخش جی‌سی‌دی‌اچ این مسیر زنده نمی‌مانند.

آزمایش‌های بیشتر نشان داد که مهار جی‌سی‌دی‌اچ در مدل حیوانی، به ان‌آراف ۲ خواص سرکوب‌کننده سرطان را می‌دهد.

با این حال تلاش‌های مشابه در سرطان‌های ریه، پستان و سایر سرطان‌ها بی‌تاثیر بود، احتمالا به این دلیل که این سرطان‌ها برای بقا و رشد به آنزیم‌های دیگری وابسته‌اند.

به گزارش ایندیپندنت، اکنون گروه پروفسور رونای با دانشمندان مرکز ژنومیک شیمیایی کنراد پربیس در سنفورد برنام پربیس کار می‌کند تا مهارکننده‌های جی‌سی‌دی‌اچ ملکول-کوچک را شناسایی کنند که نقطه شروعی برای درمان‌های آتی ملانوما محسوب می‌شوند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: سرطان پوست ملانوما آنزيم سلول های سرطانی سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۳۵۶۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف تکنیکی جدید برای تغییر گروه خونی اهدایی

پژوهشگران ترکیبی از آنزیم‌های تولیدشده توسط گونه‌ای باکتری‌های موجود در روده انسان را شناسایی کردند که در مطالعات آزمایشگاهی می‌توانند سلول‌های قرمز خون را با بازده بالا به نوع O تبدیل کنند.

به گزارش زومیت، سلول‌های قرمز خون مانند تقریبا تمام سلول‌های بدن انسان با ساختارهای قندی منحصربه‌فردی پوشیده شده‌اند. این ساختارها از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند و برخی دارای ساختارهای نوع A هستند و برخی ساختارهای نوع B را دارند. برخی هر دو ساختار نوع A و B را دارند و برخی هیچ‌یک از این ساختارها را ندارند و در گروه O قرار می‌گیرند.

سیستم ایمنی که هرگز با انواع A یا B برخورد نکرده باشد، در صورت مواجهه با آن‌ها به این سلول‌ها حمله می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد، درحالی‌که گروه خونی O را بیشتر دریافت‌کنندگان بدون مشکل می‌پذیرند.

به دلیل این تطبیق‌پذیری، ذخایر خون نوع O اغلب مصرف می‌شود، خصوصا در شرایط اضطراری که پزشکان باید بدون دانستن گروه خونی بیمار سریع عمل کرده و جان او را نجات دهند.

تبدیل سلول‌های قرمز خون به نوع عمومی O ایده جدیدی نیست. در سال ۱۹۸۲ دانشمندان آنزیمی را در دانه‌های قهوه شناسایی کردند که می‌توانست قندهای سطحی سلول‌های نوع B را حذف کند. اما آن واکنش آنزیمی بسیار ناکارآمد بود و استفاده از آن در مقیاس بزرگ ممکن نبود.

 همچنین برخلاف وعده‌های اولیه نگرانی‌هایی درمورد ایمنی آن مطرح شد. به دلایل ناشناخته، با اینکه تقریبا کل آنتی‌ژن‌های سلول‌های خون اهداکننده حذف می‌شد، گاهی اوقات خون اهدایی با گیرندگان همچنان ناسازگار بود. بنابراین، دانشمندان به نقطه شروع برگشتند و آنزیم‌های دیگری را در مجموعه باکتری‌های روده شناسایی کردند.

مشکلی که وجود دارد این است که تا سال ۲۰۲۲ بیش از ۴۰ سیستم گروه خونی به غیر از سیستم ABO و فاکتور RH شناسایی شده است. حتی در گروه‌های خونی A و B، ساختارهای قندی با طول‌ها و چگالی‌های متفاوت روی غشای سلول‌های قرمز خون وجود دارد.

پژوهشگران برپایه پژوهش‌های گذشته چندین آنزیم کاندیدای ساخته‌شده توسط باکتری آکرمانسیا موسینیفیلا (Akkermansia muciniphila) را انتخاب کردند و سلول‌های قرمز خون از چندین اهداکننده و زیرگروه‌های مختلف A و B را درمعرض آن‌ها قرار دادند.

آنزیم‌ها با غلظت‌های بالای سلول‌های قرمز خون و در دمای محیط و فقط به مدت ۳۰ دقیقه انکوبه شدند و این امر موجب بهبود فرآوری طولانی‌تر و شرایط کمتر کارآمد کاندیداهای قبلی شد. این شرایط ملایم بدون استفاده از افزودنی‌ها (برای مثال دکستران) به همراه کارآیی بالای آنزیم، از پارامترهای مهم امکان‌سنجی در کاربردهای بالینی هستند.

حذف ساختارهای قندی بلند علاوه بر آنتی‌ژن‌های کوتاه‌تر و متعارف گروه‌های خونی A و B، ناسازگاری سلول‌های نوع B تیمارشده با نمونه‌های پلاسما را به کمتر از ۹ درصد رساند و از شدت واکنش‌ها کاست.

آنزیم‌های انتخابی علاوه بر آنتی‌ژن‌های کوتاه‌تر و متعارف A و B، تمام چهار ساختار قندی شناخته‌شده A و B را حذف کردند. حذف ساختارهای قندی طولانی ناسازگاری سلول‌های نوع B تیمارشده با نمونه‌های پلاسما را به کمتر از ۹ درصد رساند و از شدت واکنش‌ها کاست.

برای درک این موضوع که چرا بخش کوچکی از سلول‌های قرمز خون ظاهرا بدون قند همچنان با پلاسمای گروه خونی O واکنش متقابل دارند و برای بهبود روند تبدیل سلول‌های گروه خونی A به پژوهش‌های بیشتری نیاز است.

با‌این‌حال، پژوهشگران می‌گویند مطالعه جدید آن‌ها با شناسایی آنزیم‌هایی که انواع بیشتری از آنتی‌ژن‌های A و B را حذف می‌کنند، به تولید خونی که با همه گروه‌های خونی سازگار باشد، کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران در سال ۲۰۲۲ در شرایط آزمایشگاهی از استراتژی مشابهی (با آنزیم‌های متفاوت) برای تبدیل ریه‌های اهدایی از گروه خونی A به گروه خونی O استفاده کردند. پژوهش جدید ممکن است این تلاش‌ها را به‌قدر کافی بهبود دهد که استانداردهای ایمنی موردنیاز برای کارآزمایی‌های پیوند عضو در انسان را برآورده سازد.

سلول‌های قرمز خون رشدیافته در آزمایشگاه نیز در کارآزمایی‌های بالینی تحت آزمایش قرار دارند تا مشخص شود که آیا ماندگاری آن‌ها بیشتر از خون اهدایی است یا خیر. اگر این‌طور باشد، این دستاورد می‌تواند تقاضا برای ذخایر خون را کاهش دهد و همچنین به بیمارانی که به تزریق مکرر خون نیاز دارند، کمک کند دچار عوارض نشوند.

یافته‌های مطالعه در مجله‌ی Nature Microbiology منتشر شده است.

کانال عصر ایران در تلگرام